یکی از دو راهی هایی که احتمالا لااقل یکبار جلومونو گرفته اینه که باید فراموشش کنیم یا اینکه باید نبودنش را قبول کنیم ... و شاید سخت تر از هرکدام از این راه ها , انتخاب یکی از این گزینه هاست. شاید در نگاه اول پاک کردن راه آسانتر و سریع تری به نظر میرسه و اکثر آدمایی که من باهاشون برخورد داشتم همین راه را پیش میگیرن ولی من معتقدم اثر انگشت ما از قلب هایی که یک روز آن ها را لمس کردیم پاک شدنی نیست و هر چقدر دقیق پاک شده باشند تمام خاطرات ولی یک روز , یکجایی این خروار خاطرات پاک شده راه فراری برایمان نخواهند گذاشت ...
